Audyty Demokratyczne mają już na świecie pewną, choć niezbyt długą, tradycję. Powstawały jako zamierzenia nie tyle naukowe, ile lokujące się w nurcie policy analysis, odnoszące się do zagadnienia makrodemokracji – nie tylko jej normatywnych wizji, lecz głównie jej funkcjonalności i praktycznej diagnozy. Poszczególne narodowe tradycje audytów znacznie się różnią – w jednych ocenia się owo funkcjonowanie dość szczegółowo, w innych – raczej generalnie. Jedne uznają, że nie można mówić o jakości demokracji bez uprzedniego dokładnego określenia, jakiego modelu demokracji to rozważanie dotyczy, inne zaś ignorują to zagadnienie.
Niektóre powstawały wtedy, gdy zatroskani obywatele, będący jednocześnie profesjonalistami nauk społecznych, dostrzegali poważne uchybienia w działaniu demokracji albo wręcz obawiali się o jej przyszłość. Pozostałe były wynikiem spokojnego namysłu i konsekwencją dojścia do wniosku, że zbiorowa i publiczna dyskusja nad zagadnieniami ładu politycznego jest nieodzownym warunkiem jego powodzenia.
Ta strona używa plików Cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce. Czytaj więcej...