Banki zamieszczają na swoich stronach internetowych dokumenty mające potwierdzić ich rzetelność i wiarygodność

Jednym z takich dokumentów jest ocena rady nadzorczej stosowania przyjętej w banku polityki ładu korporacyjnego. Rada ocenia poszczególne aspekty działań zarządu banku, np. kwestię rozpatrywania reklamacji.

Teoretyczna sytuacja:

1.

Rada stwierdza, że zarząd banku proces rozpatrywania skarg i reklamacji przeprowadza niezwłocznie, nie później niż w terminie 15 dni. Proces rozpatrywania cechuje się rzetelnością, wnikliwością, obiektywizmem oraz poszanowaniem powszechnie obowiązujących przepisów prawa, zasad uczciwego obrotu i dobrych obyczajów.

2.

Z drugiej strony są reklamacje klientów, których bank nie rozpatrzył od ponad roku. Klienci mają o to pretensje.

3.

Ewidentnie, rada nadzorcza podała w ocenie nieprawdę.

Dla osoby, która szuka banku np. w celu założenia lokaty, informacja o tym, jak bank rozpatruje reklamacje – może być istotna. Gdyby wiedziała, że może czekać ponad rok na rozpatrzenie reklamacji – istnieje duże prawdopodobieństwo, że wybrałaby bank, który reklamacje rozpatruje zdecydowanie szybciej.

Art. 14.1 Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji stanowi, że czynem nieuczciwej konkurencji jest rozpowszechnianie nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd wiadomości o swoim lub innym przedsiębiorcy albo przedsiębiorstwie, w celu przysporzenia korzyści lub wyrządzenia szkody.

Pytania do UOKiK:

– Czy w opisanej sytuacji można skłonić się to tezy, że istnieje prawdopodobieństwo, iż do czynu nieuczciwej konkurencji mogło dojść?

– Kto, jak i kiedy może zgłosić do UOKIK podejrzenie o czynie nieuczciwej konkurencji?

– Czy UOKIK sprawdza wszystkie takie zgłoszenia?

K. Czartoryski

M. Branicka

foto: Pixabay