Głównymi przeszkodami w podniesieniu skuteczności egzekucji są niska zamożność społeczeństwa i ustawowe obwarowania postępowania. A te czynniki są niezależne od przyjętego modelu funkcjonowania służby komorniczej - pisze dr Jakub Staszak.

Wiemy, że prawa były dorywcze, niedostateczne, niestanowcze, niejasne i pełne niekonsekwencyj, ale to było mniejsze złe, stokroć gorszym było to, że były bezsilne, że istniejąc, a nie działając, już samym tym martwym swoim istnieniem robiły niekiedy więcej szkody, niż gdyby ich wcale nie było, niż gdyby bieg spraw społecznych pozostawiony był samym instynktom moralnym ludzi, przyrodzonemu ich sumieniu i wyrabiającym się z społecznej konieczności zwyczajom”. Te słowa napisał na przełomie XIX i XX w. jeden z najwybitniejszych polskich historyków Władysław Łoziński, a pochodzą z jego monumentalnej pracy „Prawem i lewem. Obyczaje na Czerwonej Rusi w pierwszej połowie XVII w.”.

Lektury moim zdaniem obowiązkowej dla wszystkich, którzy kiedykolwiek mają zamiar zająć się egzekucją sądową, czy to od strony praktycznej, czy teoretycznej, bo pokazującej, jak duży wpływ na upadek I Rzeczypospolitej miała słabość i nieskuteczność egzekucji wyroków sądowych. Dlaczego powyższy cytat przyjąłem za motto mojej polemiki do tekstu dr Dawida Sześciły („Co ważniejsze: biznes czy służba publiczna”, Prawnik z 1 marca 2016 r.)? Dlatego, że stanowi część odpowiedzi na pytanie postawione w tytule felietonu. Otóż ważniejsze jest skuteczne wykonywanie orzeczeń sądów i innych tytułów wykonawczych.

Źródło i więcej:

http://www.prawnik.pl/opinie/artykuly/938833,skargi-na-komornikow-niewiele.html